De periode 1980-1988 staat bekend als het Reagan-tijdperk en men beleeft in deze periode de laatste fase van de Koude Oorlog. De Russische invasie in Afghanistan rond kerst 1979 markeert het begin. De positie tussen Oost en West komt op scherp te staan. Een ander markeringspunt is de Iraanse revolutie in 1979, de opkomst van het moslimfundamentalisme en de daarmee samenhangende oorlog tussen Iran en Irak, die uitbreekt in september 1980. Deze oorlog wordt een van de grootste sinds de Tweede Wereldoorlog en eindigt in 1988. De strijd ontaardt in een uitputtingsoorlog, die Iran uiteindelijk moet opgeven. Irak werd direct en soms indirect gesteund door een groep landen. Midden 1982 komt de spanning tot een hoogtepunt door de Israëlische invasie in Libanon en de Falklandoorlog. Irak wordt op hetzelfde ogenblik uit Iran verdreven door de dramatische val van Khorramshar. De Falklandoorlog is het hoogtepunt van de democratiseringsgolf die door Latijns-Amerika trekt. In het Midden-Oosten is Libanon een belangrijk brandpunt. Israël trekt zich uiteindelijk grotendeels terug uit het land en de Syrische invloed blijft. In de tweede helft van de zeventiger jaren was Afrika nog het slagveld van de Koude Oorlog. In Zuidelijk Afrika en Ethiopië worden in de jaren tachtig de diverse conflicten voortgezet, maar op kleinere schaal. Het optreden van Michael Gorbatsjov betekent een keerpunt in de Koude Oorlog. Hij stuurt aan op een verbetering van de relatie met het Westen, dit onder leiding van Ronald Reagan. Het resultaat is dat in 1988 een reeks van vredesakkoorden tot stand komt in Afrika en Afghanistan. Ook het eindigen van de Iran-Irakoorlog maakt het jaar 1988 het eindpunt van deze episode. De decennium-serie bespreekt de conflicten in de wereld gedurende een tijdvak. Unieke studies van de periode 1980-1984 en 1985-1988 vormen de basis van dit deel. Ze zijn geschreven vlak nadat de conflicten plaatsvonden en zijn dus zonder kennis van latere gebeurtenissen.