Bericht uit het sorteercentrum brengt de onvermoeibaar curiosa opsporen- de, haast achternadichtende poëziecommentaren samen die Michel Bartosik (21/3/1948 - 1/2/2008) de laatste vijf jaar van zijn leven schreef voor de gelijknamige rubriek in het tijdschrift Poëziekrant. Hij stond in hoog aanzien bij dichters-vakgenoten, en dit lang niet alleen bij de pink-poetsbent. Zo plaatste Erik Spinoy in zijn nawoord bij 'Schroomruil', de publicatie van Bartosiks verzamelde lyriek, de dichtbundel 'Rigor Mortis' (1980) nog op dezelfde eenzame, canonieke hoogte als 'Chrysanten', 'roeiers' van Hans Faverey. En de ongrijpbare Jacques Hamelink, die met zijn ontzagwekkend oeuvre verder bijna iedereen anders op afstand wist (en weet) te houden, vereerde hem ooit als zijn lievelingslezer (en vriend) met verschillende versregels, waaronder 'iets (en haast niets) / dat ik ook gezien had, maar dat jij greep', de voor deze selecte essaybundel misschien wel meest relevante.
Als poëziedocent en ervaringsdeskundige aan de VUB/ULB werd Michel Bartosik, overtuigd fijnzinnig en innemend humanist, op handen gedragen door zijn publiek. Bestemd voor veeleisende liefhebbers van het genre, beginnelingen zowel als gevorderden, die zich in hun lectuur ge- of herijkt willen weten. Op een gepast tijdstip uitgebracht bovendien: Poëziecentrum wil hiermee, in het herdenkingsjaar 2018, hulde brengen aan een notoir huldeschuwe medewerker, wiens bijdragen niet hogelijk genoeg kunnen worden aangeprezen.
Als poëziedocent en ervaringsdeskundige aan de VUB/ULB werd Michel Bartosik, overtuigd fijnzinnig en innemend humanist, op handen gedragen door zijn publiek. Bestemd voor veeleisende liefhebbers van het genre, beginnelingen zowel als gevorderden, die zich in hun lectuur ge- of herijkt willen weten. Op een gepast tijdstip uitgebracht bovendien: Poëziecentrum wil hiermee, in het herdenkingsjaar 2018, hulde brengen aan een notoir huldeschuwe medewerker, wiens bijdragen niet hogelijk genoeg kunnen worden aangeprezen.
