De huisgenoot

De huisgenoot is de derde thriller van journaliste Marjolijn Uitzinger. Plaats delict is Berlijn, de woonplaats van de schrijfster. Vooral voor lezers die de stad kennen, is dat van toegevoegde waarde; meerijden en -lopen door bekende straten en wijken. Of fietsen over de Tiergartenstrasse en dan dodelijk geschept worden door de Volkswagen Golf van machtspoliticus Florian von Bismarck (SPD, en verre familie inderdaad) die zijn chauffeur hierna beveelt snel door te rijden. Die chauffeur is de voormalige dakloze Mirco, een jongen met een beter ontwikkeld geweten dan de socialistische politicus, die het hebben en huisvesten van een dakloze chauffeur zag als een potentiële kiezersmagneet. Tot het ongeluk tenminste, want Mirco wordt lastig.

Wat volgt is voorspelbaar, althans in opzet, niet per se in uitwerking. Het is al snel duidelijk dat Florian koste wat het kost zijn politieke ambities (een schaduw-ministerschap van Justitie zit in het vat) wil doorzetten. Weldra verkeren we in het modderige morele territorium dat we kennen uit de televisieserie House of Cards: chantage, kuiperijen en zonodig erger. Florian blijft ondanks zijn escalerende gedrag een wat flets karakter, maar dat past hem wel – hij wordt terecht omschreven als ‘etalagepop in dure brillenzaak’ en ‘robot’. Wat De huisgenoot tot het einde aan toe overeind houdt, is vooral de vraag: komt Florian von Bismarck hier allemaal mee weg?