In het spoor van Sonny Boy naar Suriname 

is emeritus hoogleraar Koloniale en Postkoloniale Geschiedenis aan de Universiteit Leiden en voormalig directeur van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde (KITLV-KNAW). In het academisch jaar 2022-2023 bekleedt hij de Cleveringa-leerstoel aan de Universiteit Leiden. Hij gaf, alleen of met anderen, leiding aan het door de overheid gefinancierde onderzoeksprogramma 'Onafhankelijkheid, Dekolonisatie, Geweld en Oorlog in Indonesië, 1945-1950’, de door NWO gefinancierde programma's 'Traveling Caribbean Heritage', 'Confronting Caribbean Challenges', 'Dutch Atlantic Connections ' en 'Bringing History Home in the Postcolonial Netherlands', evenals onderzoeksprojecten over het koloniale en slavernijverleden van de steden Rotterdam en Den Haag, beide in opdracht van de gemeentebesturen. Hij leidt thans een onderzoek naar de rol van het huis Oranje-Nassau in de koloniale geschiedenis van Nederland. Hij levert regelmatig bijdragen aan de media over zijn vakgebieden en publiceerde zo’n veertig boeken over de Caraïbische en Nederlandse koloniale geschiedenis en postkoloniale geschiedenis.

is gepromoveerd historica en een van de bekendste en meest gelezen schrijvers van ons land. Ze schreef tot dusver zeven non-fictieboeken en één fictieboek, die allen bestsellers werden. Haar werk werd veelvuld verfilmd, genomineerd en bekroond. Voor haar totale oeuvre ontving ze onder andere de Gouden Ganzenveer en de Amsterdamprijs voor de Kunst. In 2004 publiceerde Annejet de waargebeurde Surinaams-Nederlandse liefdesgeschiedenis Sonny Boy, waarvan alleen in Nederland inmiddels al meer dan 700.000 exemplaren zijn verkocht. Ook dit boek werd bekroond en (in 2011) verfilmd. Het boek werd in allerlei talen vertaald en is vooral in Amerika, waar het in 2019 verschenen onder de titel The Boy between Worlds, een bestseller. De feestelijke zestigste druk verscheen in 2021. Onlangs werd Sonny Boy door het CPNB uitgeroepen tot het 'Nederland Leest’ boek-2023 en ook zal er in 2024 een theaterbewerking gebaseerd op dit boek in de theaters te zien zijn. 

met speciale aandacht voor de geschiedenis van slavenschepen tijdens de trans-Atlantische slavenhandel. In 2011 promoveerde hij op het proefschrift ‘Het slavenschip Leusden’. De Leusden was één van de laatste slavenschepen van de WIC die slaven vervoerde. De ondergang van dit schip is van grote internationale betekenis, met name vanwege de moord op de voorgenoemde slaven. In 2013 publiceerde hij ‘Geschiedenis van de Amsterdamse slavenhandel’, daarin wordt beschreven hoe de stad en haar bestuurders zich intensief met slavernij en slavenhandel bezighielden en hier fortuinen mee verdienden. In juni 2021 verschijnt zijn nieuwe boek ‘Herengracht 502’. Over (slaven)handel, geweld en hebzucht 1672-1927’, waarin een beeld wordt geschetst van de Amsterdamse burgemeesterswoning.Dr. Balai is een veelgevraagd spreker over de Nederlandse slavernijgeschiedenis.

Arwin Ralf studeerde chemie aan de Hogeschool Zeeland, sinds 2010 werkt hij bij het Erasmus MC in Rotterdam aan verschillende typen DNA onderzoek. In december 2022 is hij gepromoveerd met een proefschrift over genetische variaties die versneld muteren om het menselijk Y-chromosoom. Tijdens de lezing zal hij antwoord geven op vragen als: wat is DNA, hoe kunnen we DNA analyseren, wat zijn er tegenwoordig voor mogelijkheden die 10 jaar geleden nog ondenkbaar waren? En wellicht de belangrijkste vraag: hoe kan DNA onderzoek de nazaten van tot slaaf gemaakten helpen om meer te leren over oorsprong van hun Afrikaanse voorouders en dus over hun eigen identiteit? Dr. Ralf wil de technologische mogelijkheden van modern DNA onderzoek optimaal benutten om nazaten een deel van hun ontnomen Afrikaanse identiteit terug te geven.

Nina Jurna is correspondent Latijns-Amerika voor NRC, met als standplaats Rio de Janeiro. Eerder, tussen 2000 en 2011 woonde Nina in Suriname waar een deel van haar roots liggen en waar ze jarenlang gestationeerd was als correspondent. Na haar verhuizing naar Brazilië (2011) bleef ze Suriname op de voet volgen. Ze is er regelmatig voor werk om verslag te doen van de recente politiek-economische ontwikkelingen in het land en ze schrijft veel over sociaal maatschappelijke thema’s. Ook schreef Nina de afgelopen jaren voor NRC regelmatig over het slavernijverleden en de koloniale geschiedenis van Suriname, een onderwerp dat haar zeer interesseert. Naast haar werk voor NRC werkt Nina in Latijns-Amerika als correspondent voor de NOS en is ze freelancer voor de VPRO. In het voorjaar presenteert ze een documentaire serie over de Cariben waarin de nog altijd zichtbare erfenis van het koloniale verleden en de vorming van de eigen identiteit in deze regio, centraal staan. Deze serie, waarbij ook aandacht is voor Suriname, wordt vanaf juni uitgezonden in aanloop naar de jubileumherdenking van Keti Koti. Nina studeerde journalistiek op de Christelijke Hogeschool in Zwolle, en werkte na haar stage als verslaggever bij de Amsterdamse tv zender AT5. Na drie jaar AT5 vertrok Nina naar Suriname om haar roots verder te ontdekken, en ontwikkelde ze zich verder als correspondent.

is op 9 september 1964 in Paramaribo geboren en op zijn 10de naar Nederland vertrokken. Geschoold in de biologie, biochemie, natuurwetenschappen en toxicologie remigreert hij op zijn 41ste naar Suriname. Hij begon meteen voor STINASU (Stichting Natuurbehoud Suriname) te werken. Brownsberg natuurpark is 12.000 Ha met een rijke biodiversiteit. Daar bracht hij gewapend met zijn camera’s vele dagen door en het werd al snel zijn 2de thuis. Ronkende machines in de verte en verhalen over kleinschalige goudwinning in het park maakte hem bezorgd maar het duurde een jaar (2007) voor hij de ravage veroorzaakt door goudzoekers voor het eerst vanuit de lucht zag. Geschrokken en gealarmeerd overhandigde hij videomateriaal hierover aan de jachtopzieners waarmee hij was meegevlogen zodat zij een presentatie aan de minister konden geven. 2 weken later hoorde hij dat het in de doofpot zou gaan en dezelfde avond was hij op de Staats-tv met de beelden. Dit veroorzaakte grote verontwaardiging in de gemeenschap en de regering en dwong president Venetiaan hard op te treden tegen de goudzoekers. Toen er mijnbouwvergunningen opdoken van parlementariër R.B werden de ontruimingen stopgezet gezet. Boos verliet hij STINASU om in 2009 probios.org op te richten. Een milieuactivist was geboren.

groeide na zijn kleuterjaren op in Amsterdam en werkte aanvankelijk als freelancer voor onder andere Het Parool. In 1996 remigreerde hij naar Suriname en schreef van daaruit onder meer columns voor de Volkskrant (in 1998 gebundeld onder de titel Enkele reis Paramaribo) en de AD Haagsche Courant en artikelen voor De Groene Amsterdammer. Recentelijk was Brave hoofdredacteur van het Surinaamse dagblad de Ware Tijd, een functie die hij eerder bekleedde, ook bij maandblad Parbode. Brave is verbonden als presentator bij Radio ABC en sinds 2019 correspondeert hij voor Trouw. 

George A.M. Struikelblok (1973) is kunstschilder, beeldhouwer en maakt installaties. Hij werd opgeleid aan de Nola Hatterman Instituut (het huidig Nola Hatterman Art Academie) en daarna aan de Edna Manley School of Visual and Performing Arts op Jamaica.   Struikelbloks werk is abstract, maar het figuratieve heeft hij niet helemaal losgelaten. Vaste thema’s van zijn schilderijen. Opgroeien zonder een vader is onbeschrijfelijk, daar hij nu zelf vader is van 3 prachtige kinderen. In 2020 stierf zijn moeder, die altijd ernaar toe heeft gewerkt om de rol van vader en moeder te vervullen. Liefde voor het gezin, familie en vrienden benadrukt hij telkens weer in zijn kleurige kunstwerken.   George Struikelblok exposeerde in Suriname, Nederland, Guyana, Jamaica, Trinidad, Brazilië, Zwitserland en de Verenigde Staten. In 2015 opende hij zijn galerie annex educatief centrum G-ArtBlok; Contemporary Art and Studios in Paramaribo. Kennisoverdracht is een levenslust voor hem. Zijn autobiografie ‘The Struggle to Success’ verscheen in 2016, welke tot op heden dient als inspiratie voor vele (opkomende) kunstenaars, kunstliefhebbers en galeriehouders.  Sinds oktober 2013 is Struikelblok voorzitter van de Federatie van Beeldende Kunstenaars in Suriname (FVAS), waarbij er tal van nationale als internationale kunstactivieiten met succes zijn uitgevoerd.  

is gepromoveerd historica en een van de bekendste en meest gelezen schrijvers van ons land. Ze schreef tot dusver zeven non-fictieboeken en één fictieboek, die allen bestsellers werden. Haar werk werd veelvuld verfilmd, genomineerd en bekroond. Voor haar totale oeuvre ontving ze onder andere de Gouden Ganzenveer en de Amsterdamprijs voor de Kunst. In 2004 publiceerde Annejet de waargebeurde Surinaams-Nederlandse liefdesgeschiedenis Sonny Boy, waarvan alleen in Nederland inmiddels al meer dan 700.000 exemplaren zijn verkocht. Ook dit boek werd bekroond en (in 2011) verfilmd. Het boek werd in allerlei talen vertaald en is vooral in Amerika, waar het in 2019 verschenen onder de titel The Boy between Worlds, een bestseller. De feestelijke zestigste druk verscheen in 2021. Onlangs werd Sonny Boy door het CPNB uitgeroepen tot het 'Nederland Leest’ boek-2023 en ook zal er in 2024 een theaterbewerking gebaseerd op dit boek in de theaters te zien zijn. 

Tessa Leuwsha (Amsterdam, 1967) woont sinds 1996 in Suriname en is schrijver en documentairemaker. Daarnaast werkt ze als cultureel attaché bij de Nederlandse ambassade in Paramaribo.  Tessa Leuwsha heeft diverse romans op hara naam staan. Haar romanSolo, een liefde ontving goede recensies in onder meer NRC Handelsblad, de VPRO gids en HP/de Tijd en werd genomineerd voor de Black Magic Woman Literatuurprijs 2009. Haar non-fictie werk Fansi's stilte, een grootmoeder en de slavernij (uitgeverij Atlas Contact, 2015), is in meerdere herdrukken verschenen en werd genomineerd voor de Inktaap Literatuurprijs 2017. In 2020 verscheen Plantage Wildlust, waarin ze via verschillende personages het leven beschrijft op een Surinaamse plantage aan het begin van de 20e eeuw, tijdens de periode van contractarbeid. De wilde vaart, verschenen in april 2022, vertelt in tekst en beeld over een bootreis waarin Leuwsha en haar man over de Surinaamse wateren op zoek gaan naar hun eigen kern en de veerkracht van een volk. Tessa Leuwsha schrijft columns en artikelen voor o.a. de Volkskrant, De Groene Amsterdammer, HP/De Tijd en de Ware Tijd Literair. Vanaf 2023 schrijft ze een wekelijkse column voor Libelle. Leuwsha nam deel aan diverse internationale literatuurfestivals, waaronder het Winternachtenfestival en Writers Unlimited in Den Haag, en de festivals Boekids en Werelden in ontmoeting in Paramaribo. Deelname onder voorbehoud.

Cynthia Mc Leod-Ferrier is dochter van de laatste gouverneur en eerste president van Suriname, Johan Ferrier, en zus van de Nederlandse politica Kathleen Ferrier. Ze wordt vaak uitgenodigd door allerlei literaire instituties, scholen en universiteiten voor het geven van lezingen. Voor een groot deel van haar lezers is ze een symbool en een voorbeeldfiguur geworden, omdat ze de Surinaamse geschiedenis op een herkenbare manier in haar boeken verwerkt. Cynthia Mc Leod is ook de meest gelezen schrijver onder Surinaamse middelbare scholieren voor hun leeslijst, al meer dan twintig jaar een ongebroken record. Mc Leod schrijft vanuit Suriname maar haar werk wordt in Nederland uitgegeven. Ze debuteerde met de roman Hoe duur was de suiker? in 1987. Met deze uitgave boekte zij meteen groot succes in Suriname: haar boek werd razend populair en beleefde vele herdrukken. Ook in Nederland brak ze al gauw door. Daarna volgde een indrukwekkend oeuvre van historische romans dat de Surinaamse plantagetijd en andere historische gebeurtenissen uit de Surinaamse geschiedenis zeer levendig beschrijft. Hierdoor mag zij wel de grande dame van de Surinaamse literatuur worden genoemd. Veelzijdigheid is kenmerkend voor het schrijverschap van Cynthia Mc Leod. Haar bibliografie bestaat uit kinderboeken, historische romans, studies en documentair werk.