Nederland land heeft met Zweden de hoogste caravandichtheid ter wereld. En dat is niet voor niets. Want wij willen wel op avontuur, maar dan met zelf gezette koffie en ons eigen bed aan de trekhaak. Met het hele gezin in dat knusse huisje is de caravan in de jaren vijftig een metafoor voor de wederopbouw. De eerste grote aankoop is gedaan, de vrijheid lonkt – en het verenigingsleven, met speciale kampeerterreinen, groepsreizen en happy hour. In de jaren zestig en zeventig lift de caravan naadloos mee op de gouden jaren van groeiende consumptie. Maar als de Europese wegen in de jaren tachtig vol lopen met het Nur Langsam rijdende witte gevaarte, wordt het zuinige, zindelijke vakantieverblijf symbool voor de burger op zijn allertruttigst. En dat is jammer. Want de eerste caravans zijn ontworpen door ingenieuze knutselaars en adellijke excentriekelingen, in een zucht naar vrijheid, natuur en avontuur. Later bezoekt ook de gewone Nederlander met zijn sleurhut alle uithoeken van Europa. En echt niet met alleen aardappels en pindakaas in het keukenkastje. Een thuis op wielen is een cultuurgeschiedenis van de Nederlander en zijn caravan. Aan de hand van prachtige foto’s uit het archief van Spaarnestad Photo reist de lezer langs vernuftige ontwerpen van de eerste bouwers, kampeert in de vooroorlogse kampeerwagen van een Overijsselse baron en ontdekt het geluk van de arbeider. Hij kookt mee in de kleine keuken, speelt een spelletje aan tafel en geniet van de natuur. Hij drinkt koffie onderweg en blijft zich verwonderen over de vrijheid en veiligheid van dat kleine huisje, waarmee je kunt gaan en staan waar je maar wilt.