Wekelijks unieke NRC aanbiedingen
Gratis verzending vanaf 50,-
Gratis verzending vanaf 50,-- Gratis verzending vanaf €50,-
- Veilige en makkelijke betaalopties
- Aangesloten bij Thuiswinkel Waarborg
- Makkelijk bestellen ook zonder account
In Niets is gelogen van Sacha Bronwasser opent de Nederlandse kunstjournalist Gala Versluis een tentoonstelling in Kortrijk en maakt ze kennis met de flamboyante arts en mecenas Pé Derkinderen. Een samengeraapt gezelschap gaat met hem op pad voor een ontspannen nazit, maar de avond verloopt heel anders dan gedacht. Door een intense gebeurtenis staat iedereen op scherp. Achteraf blijkt echter dat elke aanwezige het moment anders heeft beleefd; de herinnering is een onbetrouwbare, grillige bondgenoot. Het maakt een precieze reconstructie onmogelijk.
De kunstenaar, de bankier, de gynaecoloog, de galeriehouder, de journalist en de adviseur ervaren ieder de gevolgen van wat zich op deze avond heeft afgespeeld. Hun verhouding tot elkaar, hun ideeën over leven en dood en de rol van kunst kunnen niet hetzelfde blijven.
Met Niets is gelogen heeft Sasha Bronwasser, kunsthistoricus en lange tijd recensent voor de Volkskrant, een ideeënrijke, beeldende roman geschreven waarin oorzaak en gevolg samenvallen, uniek in taal en compositie.
**** 'Sacha Bronwasser debuteert overtuigend met een roman als een kunstwerk, dat uitnodigt om van alle kanten bekeken te worden.' - de Volkskrant
**** 'Niets is gelogen is een met durf en zelfvertrouwen geschreven, gerijpte en bovenal intrigerende roman. Een boek als een schilderij, waarbij je steeds weer een nieuw detail opvalt als je de tijd neemt er aandachtig naar te kijken.' – Algemeen Dagblad
'Een verfrissend en veelbelovend debuut dat lang in je hoofd blijft nasudderen.' - Zin Magazine
'Intrigerend romandebuut' - Het Parool
‘Sacha Bronwasser vindt taal voor alles wat zich niet of nauwelijks laat herinneren. Het effect is betoverend.’ - Niña Weijers
‘Sacha Bronwasser is wat mij betreft de koningin van de metafoor. Erg van genoten. Knap geschreven.’ - Hugo Borst
‘In dit krachtige debuut weet Bronwasser met trefzekere toets het minst zekere te vangen: het wankele geheugen waarin bepalende momenten worden geconstrueerd en geconserveerd.’ - Auke Hulst
‘Wat me is bijgebleven, onderweg, is hoe raak ze maatschappelijke trends schildert en fileert zonder moralistisch te worden; bijzonder beeldrijke, scherpe maar functionele taal; slim switchen tussen personages en goeie structuur, humoristisch, dat ook - en een ontroerend best onverwacht einde, ook. En over kunst spreken in een roman vind ik altijd gewaagd, maar dit boek komt er uitstekend mee weg.’ - Gerrit Janssens
| Auteur(s) | Sacha Bronwasser |
| ISBN | 9789026346156 |
| Bindwijze | Paperback / softback |
| Aantal pagina's | 256 |
| Publicatie datum | 20191004 |
| NRC Recensie | 3 ballen |
| Breedte | 136 mm |
| Hoogte | 214 mm |
| Dikte | 24 mm |
Sacha Bronwasser Wat gebeurde er bij dat etentje, jaren geleden? Bronwasser werpt veel interessante gedachten op. Door onze medewerker
Gala Versluis, kunstjournalist, is iemand die het liefst niet bestaat. In een vreemde stad, waar zij niemand kent en niemand haar, waar zij ongedefinieerd is, voelt zij zich op haar gemak. Zodra zij een handeling verricht, bijvoorbeeld iets koopt, is dit voorbij: ‘Je loopt het warenhuis uit met je pas gekochte pincet en je weet dat het veranderd is. Dat er een begin is gemaakt met iets wat lijkt op een inwoner. Het moment daarvoor zo lang mogelijk oprekken, dat zocht ik.’
Deze vrouw, (liefst) zonder eigenschappen, is de hoofdpersoon van Niets is gelogen, het intrigerende romandebuut van Sacha Bronwasser (1968). Bronwasser, voorheen werkzaam als recensent van beeldende kunst voor de Volkskrant, schrijft over kijken en bekeken worden, duiden en geduid worden, over interpretatie. Wie ziet wat, en valt te vertrouwen? Het onderwerp en de vorm vallen samen: Niets is gelogen is een roman als een spiegelpaleis.
Loslaten wordt vastbijten
Hoofdpersoon Gala is een paradoxaal personage. Ze tracht heel precies te reconstrueren wat er ‘vijf jaar en negentien dagen geleden’, op een avond in een restaurant, voorviel. Juist zij, die er zo van beweert te houden als niets vastligt, zoekt zekerheid. Ze worstelt met de eenduidige rol die ze destijds bij het etentje, kreeg toebedeeld, en vraagt zich af of haar herinnering wel klopt. Hoe denken de andere aanwezigen van toen, erover? Zij bezoekt ze allemaal en hoort ze aan (en uit). En passant verstrekt ze losjes informatie over die anderen: ‘Van Fatima moet je het volgende weten’ staat er dan sturend, of: ‘Die kleine man op de achtergrond, dat is Paul.’ Ze duidt hun karakters, hun gedragingen, onderzoekt hun blik. Haar wens tot loslaten ontaardt in het zich vastbijten.
Los deeltje
Vast staat eigenlijk maar een ding: de aanleiding van deze zoektocht. Er is iemand dood die eerder, zo blijkt gaandeweg, tijdens dat vermaledijde etentje, ook al bijna het hoekje om ging. Zijn naam is Pé Virgiel Derkinderen, een beetje een flauwe naam voor deze gynaecoloog. Derkinderen, een ‘opvallend blokvormig’ en lelijk figuur, was iemand die zichzelf erg serieus nam. Hij definieert zichzelf, in tegenstelling tot Gala, juist graag, bijvoorbeeld als ‘kunstconnaisseur’. Maar voor Gala is het toch moeilijk vat op hem te krijgen. Derkinderen is van het ene op het andere moment dronken dan wel nuchter, vermetel of verlegen, hij verdwijnt, duikt op, trekt aan, stoot af. Of is iedereen zo meerduidig?
Niets is gelogen is spannend door de vragen die Bronwasser opwerpt. Wel blijven haar personages, met name Gala, een beetje bloedeloos. Gala streeft weliswaar naar onthechting, maar voelt daarin een beetje al te veel als een los deeltje. Ze blijft op afstand. Dat je door wilt lezen, komt vooral doordat je er lange tijd niet achter komt wat er nou precies gebeurd is, op die ene avond, en waarom dit zo belangrijk is. Bronwasser stelt de onthulling, die uiteindelijk wel enigszins tegenvalt, geraffineerd uit.
Mooi zijn met name de vele gedachten in het boek, over identiteit, over interpretatie. Is Gala soms een beetje jaloers op de dode, op zijn vrijheid nu hij stil staat? Ze verlangt er zelf naar te slapen, ‘als een steen diep in een rivier’. Met dit boek toont Bronwasser aan dat dat geen keuze is. Leven zul je, en daarmee je verhouden tot de dingen.
