De Muqaddima of inleiding op Het boek der voorbeelden is in de tweede helft van de veertiende eeuw geschreven door de Noord-Afrikaanse historicus, geschiedfilosoof en hoge ambtenaar Ibn Khaldûn (1332-1406). Het bevat tal van beschrijvingen van de nomadische en stedelijke samenlevingen, met als doel algemene wetmatigheden te onderkennen in de geschiedenis. Dit werk heeft de auteur oorspronkelijk opgezet als een inleiding op de geschiedenis van Arabieren, Berbers en andere volken rond de Middellandse Zee, maar het is een eigen leven gaan leiden, als een afgeronde, kritische verhandeling over de sociale en historische processen die aan het menselijk bedrijf ten grondslag liggen. De analyse is zo helder en veelzijdig dat de auteur in de loop der tijd door uiteenlopende wetenschappers in het Westen is ingelijfd als filosoof, socioloog, econoom en demograaf, en bijna steeds met de toevoeging ‘vader van…’ of ‘eerste…’. En het is misschien nog allemaal waar ook, want zijn analyse van de geschiedenis is heel veelomvattend en fascinerend. Ibn Khaldûn geeft blijk van helder inzicht, grote denkkracht en originaliteit. De selectie, vertaling en noten zijn gemaakt door de arabisten Djûke Poppinga en Heleen Koesen. De inleiding is van de Nijmeegse historicus prof. dr. Peter Rietbergen.