Met de veelkleurige, surreële mensbeelden van kunstenares Bep Scheeren (Kerkrade, 1950) is altijd iets bijzonders aan de hand. De uitgebeelde personen, zowel mannen als vrouwen, zijn in fysieke zin zonder één enkele uitzondering atypisch. Alle lijven zijn namelijk van gedaante veranderd. Eigenlijk kunnen deze mensbeelden worden opgevat als ingenieuze constructies die ver boven de werkelijkheid uitstijgen. De zorgvuldig samengestelde werken roepen bij alerte kijkers voortdurend vragen op. Zijn de vaak grote schilderijen en kleine tekeningen enkel ernstig bedoeld of kunnen ze als ook als een vorm van humor worden gezien? In de rijk geïllustreerde publicatie Uit vele bronnen - Bep Scheeren 2011-2022 wordt dieper ingegaan op wat de productieve kunstenares, die altijd exact schildert wat ze zelf wil, precies beweegt. Publicist Frans Budé heeft speciaal voor deze uitgave een cyclus van acht nieuwe gedichten over het werk van Bep Scheeren geschreven. Auteur Rick Vercauteren staat in zijn artikel stil bij de belangrijkste thema’s in het sterk doorgegroeide en verdiepte oeuvre van de bevlogen kunstenares.[Rick Vercauteren]