Dit is de love story van Yelien en Blue Boy, de jongen met de adembenemend blauwe ogen die haar hart op hol doen slaan. Eigenlijk heet Blue Boy Constantijn. Maar alleen zijn moeder noemt hem zo. Zijn vrienden noemen hem Stan. Stan klinkt lekker stoer, dat vinden zijn vrienden Jits, No en Charlie ook. Vriendinnen hebben de jongens niet. Ze kennen wel een paar meisjes op school, maar die doen meestal nogal raar en geheimzinnig. Nee, ze vinden voetballen en grappen uithalen veel spannender dan meisjes. Zou de love story van Yelien en Stan dan wel goed aflopen? Of blijft het bij een dagdroom? Eline, Ellen, Emma en Kato hopen natuurlijk op een happy end. Maar wat denken Stan en zijn vrienden ervan?