Kijkend naar oude foto’s die zijn vader maakte voordat hij blind werd, herinnert Erri De Luca zich in Niet nu, niet hier zijn jeugd in het naoorlogse Napels in een lange brief aan zijn moeder. De Luca neemt ons mee in zijn bitterzoete herinneringen aan de donkere steeg waar hij zijn gelukkige kindertijd beleefde en aan het grote huis vol licht en kleur dat daarop volgde. De tijd werpt nieuw licht op de onbegrepen relatie tussen een moeder en haar stotterende zoon, de communicatie tussen ouders en kind en alles wat verzwegen wordt. Deze debuutnovelle is een klein maar intens boek over wat je in het leven verliest en wat je daarvan bij je blijft dragen. Een ode aan De Luca’s stad Napels, zijn ouders en de jeugdvriend en de vrouw die hij verloor, geschreven in zijn kenmerkende poëtische stijl, waarbij hij met weinig woorden een heel universum weet op te roepen.