Bestaan ze nog, de klassieke, veelal op religieuze grondslag gestoelde ‘plattelandsvrouwenverenigingen’, die decennialang een bloeiend bestaan hebben geleid in verzuild Nederland? Gelijk met de hedendaagse snelle leegloop van de kerken worden ook die vrouwenverenigingen met opheffing bedreigd. Maar nog altijd komen overal in het land honderden vrouwen maandelijks bijeen op de avonden van hun vereniging. Wat doen zij daar? Tekenaar Babette Wagenvoort en schrijver Lokien de Bie bezochten tien verenigingsavonden in het Westland, een streek die ook representatief genoemd kan worden voor de vrouwenverenigingscultuur elders in het land. Hun leerzame, vaak ook vermakelijke reportage - in tekeningen, tekst en interviews - brengt een ode aan een verdwijnend Nederlands cultureel fenomeen.