De ijssalon van meneer Mebrat is het persoonlijke verhaal van een Eritrese jongen die samen met zijn dertienjarige neefje op de vlucht slaat om aan zijn lot te ontkomen. Een vlucht die zes jaar zal duren.
‘Kun je me vertellen waar je littekens vandaan komen?’, vroeg auteur en journalist Gerda Crouset op een dag aan de Eritrese vluchteling Gebre Zemichael. Ze was toen al een tijdje zijn taalcoach. Er volgde een lange reeks ontboezemingen: de voettocht, het gebrek aan geld en voedsel, de martelingen, de macabere taferelen langs de dodenweg in de woestijn, de detentiekampen, de mensensmokkelaars en de emotionele telefoongesprekken met de familie thuis, in Asmara.
En toch waren er ook warme en ontroerende momenten, waarin de jongens met hulp van anderen de moed vergaarden om verder te trekken. Want in hun honger naar vrijheid konden Gebre en Hayat maar één kant opkijken.
Een boek waarin je wegduikt, dat je ademloos doet doorlezen en dat je ook na de laatste bladzijde niet meer loslaat.