Marit vindt zichzelf een gewone dertienjarige met lang bruin haar. Voor één ding is ze bang: de dood. Ze checkt elke nacht of iedereen nog leeft. Haar rituelen moeten de dood buiten de deur houden: kleurpotloden mogen niet op elkaar liggen en haar voeten mogen niet op twee stoeptegels tegelijk staan. Toch gebeurt het ondenkbare: haar vader overlijdt plotseling. Marit vlucht in ontkenning en is tegelijkertijd intens verdrietig. Ze probeert haar gevoelens verborgen te houden om haar moeder niet te belasten. Ook op school laat ze niets merken. Ze vertrouwt haar gevoelens alleen aan haar dagboek toe. Naarmate haar vader langer weg is, wordt het gemis van haar vader steeds groter. Zal Marit ooit over haar verdriet heenkomen? Zeemist is ook het verhaal van een gezin in rouw. Het verhaal is gebaseerd op waargebeurde dagboekfragmenten van een rouwende tiener en is geschreven voor lezers van 12 t/m 15 jaar, die ook iemand moeten missen.