Als we ons afvragen wat wezenlijk voor ons is, moeten we ons eerst afvragen wat betekenis voor ons heeft. Maar als we willen weten wat betekenis kan hebben, moeten we eerst weten wat betekenis is. Betekenis is een verwijzen, maar wezenlijke betekenis gaat verder dan dat, namelijk om dát wat voor ons de essentie van het leven weerspiegelt. Dit zouden we de filosofische betekenis kunnen noemen. Om te begrijpen wat de aard van deze betekenis is, keren we ons naar het Zijn. Want betekenis is niet alleen essentie, betekenis is essentie. Echte betekenis existeert als zodanig. Om betekenis te begrijpen, moeten we bekijken hoe essentie en existentie zich binnen dat begrip tot elkaar verhouden. Hiervoor moeten we beseffen hoe wij ons tot de wereld verhouden. Dit doen wij door keuzes te maken ten aanzien van die wereld. Deze keuzes kunnen beschreven worden in de interactie tussen causaliteit en vrije wil, twee ogenschijnlijk onverenigbare tegenpolen. Echter, binnen het besef van een absolute relativiteit zijn de voorwaarden te begrijpen waaronder deze in één model samen te brengen zijn. En het kiezen bedient zich van dat wat tot stand gekomen is en dat wat tot stand gebracht zal worden, van het geweest-Zijn en het Worden, welke hun parallel hebben in essentie en existentie. En het zijn deze manifestaties van het Zijn die van belang zijn om te analyseren wat betekenis is.