Het bittere kruid

Het bittere kruid is een menselijk document van een uitzonderlijk gehalte waarin met een maximum aan soberheid de ondergang van een joodse familie tijdens het nazibewind is opgetekend. De roman werd wereldwijd vertaald en unaniem geprezen. Marga Minco (1920) publiceerde Het bittere kruid (1957), De andere kant (1959), Het huis hiernaast (1965), Een leeg huis (1967), De val (1983), De glazen brug (1986, Boekenweekgeschenk), Nagelaten dagen (1996) en Storing (2004), alsook een aantal jeugdboeken. Haar werk is in negentien talen vertaald. Minco werd bekroond met de Vijverberg-prijs (1957; tegenwoordig bekend al de Bordewijk-prijs), de Annie Romein-prijs (1999), de Constantijn Huygens-prijs (2005) en de P.C. Hooft-prijs (2019) voor haar gehele oeuvre. ‘Het bittere kruid onttrekt de gebeurtenissen aan hun onvergankelijke achtergrond en omgeving en houdt ze levend, zodat de belangstellende van 2050 er niet over leest, maar er in leeft.’ Jan Greshoff, Het Vaderland, 15 juni 1957 ‘Het bittere kruid (...) is er de oorzaak van dat haar naam in de Nederlandse literatuur niet meer weg te denken is.’ J. Huisman, Algemeen Dagblad, 8 maart 1986 ‘Feitelijk is deze schrijfster bij haar leven al een begrip, een levende legende die, dankzij Het bittere kruid, moeiteloos kan wedijveren met Nescio en Vasalis.’ Paul Gellings, De Stentor, 2 september 2004