Acht jaar na publicatie van de Atlas Westelijke Tuinsteden Amsterdam opnieuw een prikkelende analyse van de ontwikkelingen in een van de grootste stadsuitbreidingen van Nederland in de twintigste eeuw. Wat is er veranderd in de afgelopen jaren? Wat is het effect van de stedelijke vernieuwingsoperatie, die begin eenentwintigste eeuw inzette op sloop-nieuwbouw, maar daarna stagneerde door de crisis? Wat zijn de gevolgen van de autonome sociale, culturele en economische dynamiek in de wijk? Heeft de acht jaar geleden gesignaleerde diversiteit in bevolking, voorzieningen en gebruik van de publieke ruimte zich doorgezet? En wat heeft de toenemende waardering van het erfgoed uit de jaren vijftig en zestig bijgedragen aan de vernieuwing van Amsterdam Nieuw-West?
De auteurs zien de positieve effecten van zowel de vernieuwingsoperatie als de eigen dynamiek in het stadsdeel. Zij laten zien hoe er meer verschillende bevolkingsgroepen komen en hoe zich een nieuwe middenklasse ontwikkelt. Parkstad, als modernisering van de tuinstad, was de inzet van de plannenmakers, tegelijkertijd wordt Nieuw-West stedelijker, meer stadswijk.Deze publicatie biedt een nieuw perspectief op de naoorlogse stadsuitbreidingen in Nederland, waarbij een groeiende waardering voor het erfgoed weerstand biedt tegen ondoordachte plannen, waarin ruimte is voor planmatige stedelijke vernieuwing en voor de autonome kracht van de stad en haar bewoners.
