Onder de vleugels van een raaf ontluikt de hele wereldgeschiedenis. We trekken van hindoegodinnen naar alchemisten, van Odins kompanen in het walhalla naar Hitchcocks filmset. Wanneer mensen samenzitten bij de eerste kampvuren, houden raven hen al nieuwsgierig in de gaten. Te pas en te onpas duiken ze op in ons verleden.

Wat hebben de mens en de raaf overgehouden aan die gedeelde geschiedenis? Een kater, zo lijkt het. Geen vogel heeft zo’n onheilspellende reputatie als de ‘grimmige, akelige vogel uit het donk’re schimmenheer’, zoals Poe in 'The Raven' schreef. Geen vogel is de voorbije eeuwen zo zwartgemaakt, zo verjaagd en bejaagd als de raaf. Maar vandaag kijken we naar raven met nieuwe ogen.

Kristof Smeyers schrijft een natuur- en cultuurgeschiedenis van de vaak verguisde raaf in vogelvlucht. En de raaf? Die kijkt terug: aarzelend nestelt hij zich na lange afwezigheid weer in de Lage Landen. Snijden we zo een nieuw hoofdstuk aan in onze gedeelde geschiedenis?