De hoofdpersoon in 'Een passie voor harmonie' is een enigszins groezelige man van middelbare leeftijd die zichzelf op een dag ten doel stelt de essentie van het fenomeen 'harmonie' te achterhalen. Hij reist daarvoor gedurende een week in Nederland en Vlaanderen naar onder meer een hotel, een theater en een museum met de naam Harmonie, maar veel wijzer wordt hij niet. Bij toeval hoort hij een toespraak van een politicus die meent dat de mensheid is gebaat bij een wereldregering. Dat zou de internationale harmonie bevorderen. De spreker is bereid daarvoor de leiding op zich te nemen. Onze naamloze held is bij het horen ervan meteen enthousiast en wil deze bestuurlijke omslag op alle manieren ondersteunen. Immers: als er slechts één regering is, komt er nooit meer oorlog. Hij ziet de EU hierin als voorloper en meent samen met deze spreker uit Oekraïne de oplossing te hebben voor het tegengaan van klimaatverandering, het realiseren van eeuwige vrede, het migratievraagstuk en vele andere hedendaagse kwesties. Ogenschijnlijk volstrekt overtuigd van zijn eigen goede bedoelingen tegenover de gehele mensheid, besluit hij naar Zwitserland af te reizen om de omslag in gang te zetten. Na de succesvolle novelle “Een passie voor geld” is dit de tweede roman van de auteur die schrijft onder het pseudoniem Pé Kaasman.