Gedurende het afgelopen jaar heb ik mezelf omringd met allerlei verschillende katten. Door mezelf te overladen met mijn favoriete dier, de kat, wilde ik onderzoeken of het kon helpen om mijn winterdepressie te bestrijden - en dat deed het! Het project is een serie klassieke portretten van katten, die begon nadat mijn eigen kat Mojo was overleden. Naarmate het project vorderde, ontdekte ik dat het portretteren van andermans katten deel uitmaakte van mijn rouwproces. Ik verloor iets heel kostbaars toen Mojo overleed; hij gaf me liefde en vreugde. Het project richt zich op de menselijke relatie met katten, een relatie die door de geschiedenis heen veel veranderingen heeft ondergaan. Aanbeden door de oude Egyptenaren, tot worden gevreesd door middeleeuwse Europeanen. Gelukkig zijn katten tegenwoordig weer een van onze favoriete metgezellen. Deze collectie portretten toont een breed spectrum aan emoties, maar zijn het wel de echte emoties van de geportretteerde katten? Door katten vast te leggen op basis van menselijke archetypes, zoals de gekke professor, de oude buurman of de huilende Maria, ontdekte ik hoe mensen geneigd zijn hun emoties op deze dieren te projecteren. We willen graag geloven dat we begrijpen wat ons huisdier voelt. We zien verschillende emoties, maar laten we eerlijk zijn, zijn die er wel?