Aan de hand van het verhaal van de slavin Seerie op plantage Sinabo beschrijft Leo Balai de omstandigheden van de slaven in de eerste helft van de 18e eeuw in Suriname. Hoe onmenselijk hard de slaven moesten werken, hoe ze werden gestraft en de rol van het Hof van Politie daarbij. Ook de positie van de meest gezaghebbende slaven, de zogenaamde basya’s (officieren) komt aan de orde. Al bij de inscheping vanuit Afrika met Nederlandse schepen werd hun persoonlijke geschiedenis uitgewist. Zij kregen een nummer. De vele massagraven van slaven die in de loop van de tijd op de plantages in verschillende landen werden ontdekt, laten zien dat slaven voor hun eigenaars als mensen niet hadden bestaan, maar slechts productiemiddelen waren geweest. Seerie werd beschuldigd van vergiftiging en in opdracht van de directeur van Sinabo door twee basya’s onthoofd. Hoewel het boek de slavin Seerie als onderwerp heeft, is het in feite een in memoriam voor al die mensen die in slavernij hebben geleefd en van wie wij nooit de namen zullen kennen. Auteur Dr. Leo Balai (Paramaribo, 1946) is historicus, onderzoeker en schrijver, met speciale interesse voor de geschiedenis van de trans-Atlantische slavenhandel. In 2011 promoveerde hij op het proefschrift Het slavenschip Leusden. In 2021 verscheen zijn laatste boek Herengracht 502. Over (slaven)handel, geweld en hebzucht 1672-1927, waarin een beeld wordt geschetst van de betrokkenheid van de vroegere bewoners van de huidige Amsterdamse burgemeesterswoning bij de handel in slaven.