Vera Panova (1905-1973) was een ‘humanistische’ Sovjetauteur. Ze schreef niet, wat eigenlijk verplicht was, over de positieve helden van de nieuwe Sovjetmaatschappij, maar over gewone mensen met hun twijfels, verdriet, vreugde en zorgen. Haar verhalen behoren tot het beste van wat de Sovjetliteratuur heeft opgeleverd. In de Slavische Cahiers verschijnen minder bekende werken, soms in tweetalige uitgave, uit de Slavische literaturen.