In 1610 werden er op het marktplein van een Noord-Spaanse stad zes heksen verbrand. Een paar maanden later stond een groot deel van Spaans-Baskenland in lichterlaaie. In sommige dorpen maakte de ene helft van de bevolking de andere helft voor heks uit. De priester en jurist Don Pedro de Simancas kreeg van de Hoge Raad van de Inquisitie de opdracht de heksenbrand te onderzoeken. De lange, moeizame tocht door het getroffen gebied vergde het uiterste van zijn vermogens. Als kamergeleerde werd hij er geconfronteerd met de primitieve wereld van boeren en herders. Hij raakte er steeds meer van overtuigd dat waan en werkelijkheid een noodlottig verbond hadden gesloten en dat de kerk daar mede schuldig aan was. Men moet niet zomaar geloven wat de heksen zeggen - dat was zijn richtlijn De duivel is niet almachtig - dat was zijn uitgangspunt. De inspectiereis was voor Simancas ook een reis vol beproevingen door zijn eigen innerlijk. In een decor van heksensabbats en volksgerichten wordt hij geconfronteerd met de schaduwkanten van zijn eigen karakter. 'Knappe historische roman' - Vrij Nederland 'Hij is een begenadigd verteller en beschikt over een opmerkelijk soepele stijl ... De inquisiteur is een overtuigend personage. - NRC Handelsblad