Lewis (1898-1963) doceerde oude Engelse literatuurgeschiedenis in Oxford en Cambridge. Hij maakte ook naam als verdediger van het christelijk geloof en auteur van kinderboeken (de Kronieken van Narnia), science fiction, en meer. Bijna alles wat hij schreef doorstaat de tand des tijds. Deze bundel essays vormt een tweeluik met 'De zeebries der eeuwen' (2013). 'Wat we moeten doen is het tijdloze aanbieden in de taal van onze tijd. Een slechte prediker doet precies het omgekeerde: die neemt de ideeën van onze eigen tijd en tuigt ze op met de traditionele taal van het christendom. De kern van zijn denken is puur eigentijds; traditioneel is het alleen aan de oppervlakte. Maar je boodschap moet juist een tijdloze kern hebben en eigentijds gekleed gaan.' 'Schrijven is zoiets als een kudde schapen over een weg drijven. Er hoeft links of rechts maar één hek open te staan of ze glippen er zonder mankeren doorheen.' 'Freudiaanse verklaringen gun ik een plaats, zolang voorkomen wordt dat ze alle andere verklaringen uitsluiten.' 'Eigenliefde is beter dan helemaal geen liefde, en zelfmedelijden beter dan helemaal geen medelijden.' 'Ik zou geen vertrouwen hebben in een mystiek waarbij verstand en moraal volkomen irrelevant zijn.' ISBN: 9789051945263