Onderuitgezakt voor de tv pijnigt de werkloze Menno zijn hersens over de vraag wat zijn bijdrage aan de menselijke evolutie is. Wraak is het eerste waaraan directiesecretaresse Cathérine denkt als haar collectie Afrikaanse kunst voor een habbekrats is verkocht. Een feestdiner in de Bossche binnenstad lijkt een mooie gelegenheid voor vishandelaar Lodewijk om de relatie met zijn vriendin knallend af te sluiten. Maar al te graag wil rechter Irene twee rijkeluiszoontjes veroordelen. Maakt ze zich schuldig aan klassenjustitie? En wat doet pensionado Elian als hij tabak krijgt van een kreupele Amerikaanse met wie hij aan de zwier is geraakt? In twaalf verhalen schildert de auteur mensen uit zijn omgeving. Ze staan voor keuzes die ze liever niet maken, maar zitten die al niet ingebakken in hun DNA? Je wordt er als lezer vrolijk van. Want is het leed van anderen voor velen van ons - de auteur niet uitgezonderd - geen bron van genoegen? Auteur Chris Huinder (Jakarta, 1950) studeerde politicologie en kunstgeschiedenis. Hij werkte als journalist in Portugal, fractiemedewerker in de Tweede Kamer, coördinator van een fondsorganisatie, sociaalwetenschappelijk onderzoeker en bestuurssecretaris van een multicultureel kenniscentrum. Bij Palmslag publiceerde hij naast 'De wimpers van Franco' in 2016 de verhalenbundel 'Stenen in het hoofd' en een heruitgave van zijn debuutroman 'De verloren jaren van Martin McGrew'.