Gewoon mezelf

Midden in het schooljaar valt Noémie binnen in de klas, letterlijk. Lander merkt meteen dat zijn nieuwe klasgenoot anders is dan alle andere meisjes die hij kent. Noémie neemt geen blad voor de mond en laat niet met zich sollen. Misschien is het dat wel wat hem zo aantrekt in haar. Maar er is nog een andere nieuweling: Lars. Met zijn blauwe ogen en blonde krullen neemt hij iedereen voor zich in, echt iedereen. Lander krijgt het al snel heel moeilijk met Lars. De tijd dat zijn leven eenvoudig leek, is definitief voorbij… echt wel.

Als verliefdheid je leven op zijn kop zet, als jouw verliefdheid anderen hun wenkbrauwen doet fronsen, als je gevoelens je zo onzeker maken dat je wel zou kunnen huilen, dan rest je maar één ding: JEZELF ZIJN.