De lyrische stemmen in ‘Onwelvaart’ hebben een moeilijke relatie met geld: ze stuiten op de mythes van herverdeling en verzwelgen in de valse beloftes van marketing- en bankcultuur. Ondanks het besef dat er weinig anders opzit dan het allemaal te ondergaan, proberen ze niet toe te geven aan een lonkend defaitisme. De zoektocht naar een uitweg betekent misschien ook de voorbode van nieuwe utopische inzichten, al zullen die niet gespeend zijn van de nodige wanhoopskreten. Steve Marreyt (1983) is dichter, muzikant en taalleerkracht. Onder het pseudoniem Edgar Wappenhalter bracht hij bij het Gentse Morctapes vorig jaar de elpee ‘ijsschots veenlaag mist’ uit, een muzikale ode aan de Nederlandse dichter Sonja Prins. Zijn eigen gedichten verschenen eerder voornamelijk als chapbooks, onder andere bij Marktcorruptie en zijn eigen micro-uitgeverij Edities Marreyt. ‘Onwelvaart’ is zijn officiële debuut. "Ons loon is een dickpick van oom Dagobert. Het kind huilt. DagoEats ligt plat. We zingen het kind in slaap met een oud arbeiderslied waarvan we de tekst nog amper kennen, maar makkelijk vinden op DagoChords. Angstremmers van DagoMed, schuldsaldoverzekering van DagoAssist, vochtbestrijding door DagoDry, Dago Entertainment Corp., Dago International Hotel Group, DagoFin, DagoDream, e-DagoCare, DagoYin, DagoDEVIL, DagoSuckMyEvilDucklingCock, DagoDEATH, DagoCorpse … " "Weldra worden we allen opgenomen in de financiële instellingen waar het donkert waar we bang de laatste munten laten slaan voor de ander."