Treurzang voor Julia

Ongepubliceerd tijdens Taubes’ leven en pas recentelijk herontdekt. Treurzang voor Julia, geschreven voor haar enige roman Scheiden (1969), is een briljante metaforische verkenning van het dubbele bewustzijn van een vrouw. De verteller is een onstoffelijke geest, deels beschermengel, deels loerende Humbert Humbert, maar toch doordrenkt met quasi-moederlijke angst tijdens de geleidelijke overgang van een klein meisje naar volwassenheid. Het meisje, Julia Klopps, is het enige kind van bejaarde ouders. Thuis is ze omringd door opgezette koppen van elanden, grizzlyberen en neushoorns die langs de muur zijn gemonteerd en de schoorsteenmantel sieren.

Het puberende meisje ontsnapt steeds meer aan de klauwen van de geest en laat haar voormalige speelkameraadje in de steek. Een tijdlang worstelt de geest om zichzelf te bevrijden van de obsessie met Julia, maar blijft toch toezicht houden op een komische reeks gebeurtenissen in Julia’s leven en slaakt een zucht van verlichting wanneer ze eindelijk trouwt en moeder wordt. Toch vergist de geest zich door te geloven dat deze rollen haar in bedwang kunnen houden.

‘Een beklijvende verloren klassieker. De raadselachtige Susan Taubes schreef in de jaren zestig de coming-of-age-roman Treurzang voor Julia; 54 jaar na haar dood schittert de gotische pracht.’
New York Times

Susan Taubes (1928-1969) verliet op elfjarige leeftijd samen met haar vader Hongarije, op de vlucht voor de nazi’s. Ze arriveerden in 1939 in Amerika; haar moeder bleef in Hongarije achter. Susan trouwde met Jacob Taubes, met wie ze twee kinderen kreeg en van wie ze later zou scheiden. Ze stierf uiteindelijk in 1969: na het verschijnen van Scheiden, haar enige roman, verdronk ze zichzelf.

Over haar roman Scheiden:
‘Och jongens, dit is zo mooi. Lees dat boek.’
- Roxane van Iperen