Lex van Weren was een van de grote trompettisten van de vorige eeuw. In de jaren vijftig en zestig maakte hij furore als dirigent van het populaire City Theater Orkest in Amsterdam. Daarnaast speelde hij jarenlang trompet voor radio en televisie, en verwierf hij grote populariteit met zijn belangeloze optredens voor charitatieve instellingen. Hij was in 1964 een van de eersten die een Gouden Harp ontving, vanwege zijn grote verdiensten voor de Nederlandse lichte muziek. Over zijn oorlogsherinneringen zweeg Van Weren, tientallen jaren lang. Totdat schrijver Dick Walda hem in 1980 wist over te halen zijn ongelofelijke verhaal te vertellen. Van Weren bleek, als een van de weinigen, Auschwitz te hebben overleefd. Zijn optredens in het ‘kamporkest’ verschaften hem een positie die hem niet alleen in staat stelde zichzelf te redden, maar ook anderen tot steun te zijn – zelfs tijdens de beruchte dodenmars door Duitsland. Zijn indrukwekkende ooggetuigenverslag laat indringend zien hoe oorlog en fascisme de mens deformeren. Met zijn verhaal wilde Lex van Weren (1920-1996) oproepen tot waakzaamheid: ‘Vrijheid is het kostbaarste goed dat wij bezitten.’ Een boodschap die nog steeds niets aan urgentie heeft ingeboet. Dick Walda (1940) is schrijver, onder andere van talrijke levensverhalen van Joodse overlevenden van de Tweede Wereldoorlog.