In Aantekeningen uit een kindertijd, dat verscheen in 1937, beschrijft Norah Lange haar jeugdherinneringen van haar vijfde tot haar veertiende jaar. Door middel van fragmenten, bijna als in een fotoalbum, creëert ze huiselijke en familiescènes in een poëtische stijl, gebaseerd op haar heldere en originele manier om naar haar verleden als kind te kijken. Ze begint met het vertrek van het gezin uit Buenos Aires in 1910 en geeft een inkijkje in de soms magische, soms pijnlijke evolutie die ze doormaakt als dochter, beschouwer, en denker, terwijl de familie Lange ondertussen leert leven met de excentrieke kleine spion in hun midden – en vice versa. Lange beschrijft hoe ze haar oudere zus zag baden in het maanlicht, hoe ze huilde als ze op een tafel werd getild en als een jongen werd gekleed, en hoe ze tegelijkertijd lachte toen ze in mannenkleren op het dak klom om met bakstenen te gooien. In een sfeer van warme huiselijkheid laten deze aantekeningen de kindertijd in zijn meest elementaire vorm zien, een tijd waarin vreugde, angst en erotiek samenkomen en botsen. Norah Lange (1905-1972) werd geboren in Buenos Aires uit Noorse ouders. Ze was een sleutelfiguur in de Argentijnse avant-garde van de eerste helft van de twintigste eeuw en was bevriend met figuren als Jorge Luis Borges, Pablo Neruda, en Federico García Lorca. Haar werk is recentelijk aan een meer dan verdiende internationale triomftocht bezig. ‘Een van de mooiste en puurste boeken met jeugdherinneringen die ooit zijn geschreven in Latijns-Amerika, waar het genre zo’n rijke traditie kent.’ César Aira ‘Na meer dan een halve eeuw krijgt deze Argentijnse schrijver eindelijk de aandacht die ze verdient.’ Electric Literature