Elke Doets pleit in ‘De leeftijdloze samenleving’ voor een samenleving waarin jong en oud elkaar vaker ontmoeten en waarin alle burgers, dus ook senioren, meer betekenis ervaren. Waarin de zorgsector niet langer gedoemd is groter, grijzer en onbetaalbaarder te worden, maar weer kan uitgroeien tot het kloppend hart van een bezielde samenleving. De tijd dat jonge mensen zich ‘jong’ gedragen en oudere mensen ‘oud’ ligt achter ons. We leven in een tijdperk waarin mensen tot op hoge leeftijd nieuwe partners, hobby’s en loopbanen kiezen. Tegelijkertijd is onze ouderenzorg totaal niet ingesteld op zelfstandige, mondige ouderen. Personeelstekorten, regeldruk en risicomijding zorgen voor een gebrek aan menselijke maat en persoonlijke aandacht. Elske Doets, zelf net vijftig, kijkt ernaar met een ondernemersblik en is geïnspireerd door hoe er in andere landen omgegaan wordt met mensen in hun derde levensfase.