Al in haar jeugd was kunstenaar Lida van der Vlist gefascineerd door de verborgen schoonheid in oude objecten. Haar verzameling begon met voorwerpen die per toeval op haar pad kwamen, later ging Lida ook gericht zoeken. Met het uitzoeken van dit jarenlang verzamelde materiaal werd de behoefte aangewakkerd om de verzameling nieuw leven in te blazen. Ze besloot de objecten letterlijk een nieuw gezicht te geven, wat leidde tot het ontstaan van haar ‘Familiar Faces’. Het boek ‘Familiar Faces’ vormt het huis voor een hele familie aan gezichten. Ze horen bij elkaar. De fysieke werken vliegen uit en vinden een ander thuis, maar in dit overzichtswerk worden ze opnieuw samengebracht als in een familiealbum. Alle ‘Familiar Faces’ zijn gemaakt van uitsluitend “afgedankte” materialen. Voorwerpen die door de meeste mensen worden gezien als oud en versleten, zoals kapotte koffiemolens, kinderspelletjes, oude stukjes hout, kwastjes, knopen en scharnieren. Het samenbrengen van de materialen is bij Lida een proces van zoeken, schuiven en veranderen. Alle losse onderdelen verdienen het om binnen de constructie iets toe te voegen aan het eindresultaat. De Familiar Faces hebben allemaal een naam gekregen, die voort is gekomen vanuit een herinnering aan een persoon, door een gevoel dat het werk opriep of een gebeurtenis. Zo ontstonden er ook een Marten en Oopjen ten tijde van de gezamenlijke aankoop van het Rijksmuseum en het Louvre.