‘Het is geen makkelijke tijd om slager te zijn. Vlees ligt onder een vergrootglas en het ambacht staat onder druk. De slager van Ronald en Jacques is een kritisch eerbetoon aan een van de oudste ambachten ter wereld en tegelijkertijd een mooi en lekker weglezend pleidooi voor minder en beter vlees.’ – Samuel Levie

Biefstuk, een gehaktbal, leverworst, eendenbout, spareribs, jamón ibérico, lamskoteletten: vlees, in alle vormen en gedaanten. In de jaren ’60 van de vorige eeuw begon de decadentie van de voorverpakte en voorgesneden stukken vlees die niemand meer herkende als onderdeel van een dier. We wilden graag vlees eten, maar niet steeds erop gewezen worden dat we daarmee dieren aten.

In interviews, reportages en verhalen schetsen Ronald Giphart en Jacques Hermus de geschiedenis, het heden en de toekomst van het slagersambacht en sporen ze de lezer aan om te kiezen voor beter en minder vlees, afkomstig van iemand met vakkennis. Maar daarvoor moeten er allereerst jonge slagers het hakmes weer oppakken.