Uitvinder-arts Willem Johan Kolff (1911-2009) is een van de belangrijkste medische pioniers die Nederland heeft voortgebracht. Hij deed wat niemand voor hem had gedurfd: machines gebruiken om menselijke organen te vervangen. Direct na de Tweede Wereldoorlog, na moeilijke experimenten buiten het zicht van de bezetter, redde hij als eerste ter wereld een nierpatiënt het leven met een kunstmatige nier van worstenvel, rubberslangen, een naaimachinemotor, het koelsysteem van een t-Ford, aluminium uit een neergeschoten vliegtuig en een waterbak van een emaillefabrikant. Tijdens de oorlog redde hij honderden mensen uit handen van de Duitsers, bijvoorbeeld door ze ‘ziek’ te maken, te laten ontsnappen, te verstoppen of administratie te vervalsen. In 1950 vertrok Kolff met zijn gezin naar de Verenigde Staten waar hij een hart-longmachine en het kunsthart ontwikkelde en uitgroeide tot de mondiale vader van de kunstorganen. Hij werd vier keer genomineerd voor de Nobelprijs voor de Geneeskunde, de enige prijs die hij nooit zou ontvangen. Inmiddels zijn anderen verder gegaan met zijn erfenis en wordt er hard gewerkt aan de draagbare kunstnier. In De man die miljoenen levens redde vertelt Herman Broers het enerverende levensverhaal van deze pionier, arts, uitvinder, verzetsman en idealist die successen kende, maar ook grote persoonlijke offers bracht in een levenslange strijd om mensen op het randje van de dood terug te brengen naar een vreugdevol en menswaardig bestaan. Herman Broers (1970) is historisch journalist. Hij schreef diverse boeken en biografieën.